Πώς θεραπεύεται η ομφαλοκήλη;
Σε ότι αφορά τις συγγενείς κήλες, σε πολλές περιπτώσεις το στόμιο συγκλείεται αυτόματα καθώς το παιδί μεγαλώνει, οπότε και η ομφαλοκήλη εξαφανίζεται από μόνη της. Γι’ αυτό συστήνεται αναμονή μέχρι και την ηλικία των 3-4 ετών και εφόσον η κήλη παραμένει τότε οδηγούμαστε στο χειρουργείο.
Στους ενήλικες, προτιμάται η αποκατάσταση με τη χρήση πλέγματος, ώστε να μειωθεί η τάση στα κοιλιακά τοιχώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπου το χάσμα είναι μικρό (δηλαδή μέχρι 1-1,5 εκατοστό) και τα κοιλιακά τοιχώματα του ατόμου σε καλή κατάσταση, η απλή συρραφή των απονευρώσεων (τεχνική Mayo) μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς την ομφαλοκήλη. Η κλασσική, όμως, ανοιχτού τύπου επέμβαση (με ή χωρίς τοποθέτηση πλέγματος), συνοδεύεται σε μικρό ποσοστό από επιπλοκές όπως η επιμόλυνση του πλέγματος και η συλλογή υγρού μετεγχειρητικά.
Οι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές, δηλαδή η ρομποτική και η λαπαροσκοπική τεχνική αποκατάστασης της ομφαλοκήλης, πραγματοποιούνται όχι με τομή στο σημείο της κήλης αλλά από 3 τομές λίγων χιλιοστόμετρων στα πλάγια της κοιλιάς.
Η τοποθέτηση πλέγματος γίνεται χωρίς να έρθει σε επαφή με τα χέρια του Χειρουργού αλλά με τη χρήση ειδικών εργαλείων, μειώνοντας έτσι σημαντικά τον κίνδυνο επιμόλυνσης του πλέγματος. Ο ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος και το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα είναι μερικά από τα επιπλέον πλεονεκτήματα των ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών μεθόδων.