Επιγαστρική Κήλη

Τι είναι η επιγαστρική κήλη;

Η επιγαστρική κήλη πρόκειται για έναν τύπο κήλης που εμφανίζεται στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, μεταξύ ομφαλού και στέρνου, στην ανατομική περιοχή που καλείται επιγάστριο, αφού είναι μπροστά από το στομάχι. Καλείται και κήλη λευκής γραμμής κι όπως κάθε κήλη χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μιας διόγκωσης στο συγκεκριμένο σημείο, η οποία οφείλεται στην προβολή κάποιου σπλάχνου διαμέσου ενός αδύναμου σημείου του κοιλιακού τοιχώματος.

Ο ορθός κοιλιακός μυς καλύπτει την πρόσθια επιφάνεια του κοιλιακού τοιχώματος από το ύψος του στέρνου μέχρι την ηβική σύμφυση. Έχει δύο πέταλα τα οποία συνενώνονται στη μέση σχηματίζοντας τη λευκή γραμμή. Οπουδήποτε υπάρχει κακή συνένωση των μυϊκών ινών μεταξύ των δύο αυτών πετάλων προκύπτει χάσμα που επιτρέπει την δημιουργία κήλης, η οποία κυρίως εμφανίζεται μεταξύ ομφαλού και στέρνου.

Η παρουσία χάσματος είναι διαφορετική από την χαλάρωση των δυο πετάλων και την απομάκρυνσή τους, η οποία καλείται διάσταση λευκής γραμμής, συνήθως μετά από εγκυμοσύνη. Η κατάσταση αυτή δεν είναι παθολογική, δεν προκαλεί συμπτώματα και συνήθως δεν απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση, σε αντίθεση με την επιγαστρική κήλη.

Ποιοι παράγοντες ευθύνονται για την εμφάνισή της επιγαστρικής κήλης;

Όπως σε κάθε κήλη προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται η χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων σε συνδυασμό με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης. Συνηθέστερα εμφανίζεται σε άτομα που γυμνάζονται εντατικά, σε εγκύους αλλά και σε μικρά παιδιά (έντονο κλάμα).

Τι συμπτώματα προκαλεί η επιγαστρική κήλη;

Ο ασθενής συνήθως αντιλαμβάνεται μια διόγκωση στην περιοχή του επιγαστρίου, η οποία αυξομειώνεται σε μέγεθος καθώς βήχει, σηκώνει βάρος ή ξαπλώνει. Μπορεί να είναι από τελείως ανώδυνη έως αρκετά επώδυνη, καθώς το άνοιγμα στο μυϊκό τοίχωμα δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο (όπως π.χ. στη βουβωνοκήλη) και έτσι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα το περιεχόμενο που προπίπτει να τραυματίζεται επανειλημμένα ή και να στραγγαλιστεί, εφ’ όσον γίνει περίσφιξή του. Τότε η περιοχή είναι μόνιμα διογκωμένη, ιδιαίτερα ευαίσθητη στην ψηλάφηση, ενώ μπορεί να συνυπάρχει ναυτία και έμετος.

Πώς γίνεται η διάγνωση για μια επιγαστρική κήλη;

Η κλινική εξέταση με την ψηλάφηση του σημείου από τον ειδικό ιατρό φανερώνει το χάσμα στα κοιλιακά τοιχώματα. Ζητώντας από τον ασθενή να βήξει ή να αυξήσει την πίεση στο εσωτερικό της κοιλιάς γίνεται αντιληπτή η προβολή του σπλάχνου που προπίπτει.

Σπάνια μπορεί να χρειαστεί υπερηχοτομογράφημα ή κάποια άλλη απεικονιστική εξέταση (αξονική ή μαγνητική τομογραφία), π.χ. σε παχύσαρκα άτομα ή όταν υπάρχουν ουλές από παλιές επεμβάσεις στην περιοχή.

Πώς θεραπεύεται η επιγαστρική κήλη;

Η επιγαστρική κήλη διορθώνεται χειρουργικά. Όσο νωρίτερα αντιμετωπιστεί τόσο καλύτερα, καθώς μειώνεται ο κίνδυνος περίσφιξης, ο σάκος της κήλης δεν έχει προλάβει να κάνει συμφύσεις με τα κοιλιακά τοιχώματα και οι μύες συμπλησιάζονται ευκολότερα.

Χρησιμοποιείται πάντα πλέγμα για ενίσχυση της περιοχής μετά τη σύγκλειση του χάσματος και αποφυγή της επανεμφάνισης της κήλης (υποτροπή). Προτιμάται η λαπαροσκοπική ή η ρομποτική τεχνική, καθώς αποφεύγεται η τομή πάνω από το σημείο της κήλης και ο μετεγχειρητικός πόνος είναι σημαντικά μειωμένος σε σχέση με την κλασσικού τύπου επέμβαση.