Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση Κήλης

Κήλες Κοιλιακού Τοιχώματος: Πρωτογενείς & Δευτερογενείς Κήλες

Όλες οι πρωτογενείς κήλες του κοιλιακού τοιχώματος μπορούν να διορθωθούν χειρουργικά μέσα από τη λαπαροσκοπική αποκατάσταση κήλης.

Πρωτογενείς ονομάζονται οι κήλες που προέκυψαν με φυσικό τρόπο και όχι μετά από κάποιο ιατρικό χειρισμό και τέτοιες είναι η βουβωνοκήλη, η ομφαλοκήλη, η επιγαστρική κήλη και η κήλη Spiegel.

Αντίθετα οι κήλες που προκύπτουν μετά από ανοιχτό χειρουργείο (λαπαροτομία) ή ακόμα και στα σημεία εισόδου των εργαλείων στις λαπαροσκοπικές επεμβάσεις (αν και σπάνιες) καλούνται δευτερογενείς ή μετεγχειρητικές (incisional hernia).

Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση Κήλης: Λίγα λόγια για τη διαδικασία

H λαπαροσκοπική προσέγγιση βασίζεται στην είσοδο μιας κάμερας εντός της κοιλίας από μία οπή των 10 χιλιοστόμετρων, όχι στο σημείο που υπάρχει η κήλη αλλά στην αντίθετη πλευρά.

Αφού γεμίσει η περιτοναϊκη κοιλότητα με αέριο εισάγονται 2 ακόμη εργαλεία από αντίστοιχες οπές, λύνονται τυχόν συμφύσεις, απελευθερώνεται το περιεχόμενο της κήλης και επιστρέφει στην περιτοναϊκή κοιλότητα και η επέμβαση τελειώνει με τη σύγκλειση του χάσματος ώστε να μην επανεμφανιστεί η κήλη.

Για να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια και να μειωθούν στο ελάχιστο οι υποτροπές, χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα συνθετικό πλέγμα από βιοσυμβατό υλικό.  Αφού κλείσουμε με ράμματα το χάσμα μεταξύ των μυών (απ’ όπου προβάλλει η εκάστοτε κήλη) ενισχύουμε τη τοίχωμα με την τοποθέτηση πλέγματος. Το οποίο καθηλώνεται με ραφές ή κολλάει μόνο του πάνω στους ιστούς.

Έτσι, ακόμα και αν η συρραφή χαλαρώσει με το πέρασμα του χρόνου δεν θα ξαναεμφανιστεί κήλη καθώς το πλέγμα εμποδίζει το κοιλιακό περιεχόμενο να βγει ξανά προς τα έξω.

Ανάλογα με την εντόπιση της κήλης και το μέγεθος του χάσματος τροποποιούμε τις ραφές μας ή και τις διαστάσεις του πλέγματος.

Ποιοι είναι οι τύποι πλέγματος που χρησιμοποιούνται στη λαπαροσκοπική αποκατάσταση κήλης;

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι πλέγματος ανάλογα με την ανατομική θέση όπου αυτό τοποθετείται και την αντίστοιχη χειρουργική τεχνική, δηλαδή ενδοκοιλιακά (IntraPeritoneal Onlay Mesh – IPOM), μεταξύ περιτοναίου και μυών (TransAbdominal PrePeritoneal – TAPP) ή τελείως εξωπεριτοναϊκά (Totally ExtraPeritoneal – TEP).

Η ασφάλεια των πλεγμάτων δεν επιδέχεται αμφισβήτησης καθώς χρησιμοποιούνται ήδη εδώ και δεκαετίες χωρίς επιπλοκές ή μακροχρόνιες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση Κήλης: Αναισθησία – Χρόνος Αποκατάστασης – Αισθητικό Αποτέλεσμα

Η αποκατάσταση των πρωτογενών κηλών με λαπαροσκόπηση πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και απαιτεί νοσηλεία 1 ημέρας.

Ο χρόνος αποκατάστασης είναι μικρότερος από αυτόν μιας «ανοιχτής» επέμβασης καθώς οι χειρισμοί και η τοποθέτηση του πλέγματος γίνονται πίσω από του κοιλιακούς μυς και χωρίς την τοποθέτηση πολλών ραφών.

Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο και ο μετεγχειρητικός πόνος ελάχιστος κι εύκολα διαχειρίσιμος με απλά αναλγητικά.

Αντιμετώπιση μετεγχειρητικών κηλών

Αντίθετα, σε ότι αφορά τις μετεγχειρητικές κήλες, αυτές μπορεί να αναδειχθούν σε πραγματική πρόκληση για τον Χειρουργό, καθώς υπάρχει μεγάλο χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα και εκτεταμένες συμφύσεις με τα σπλάχνα.

Απαιτούνται ειδικές χειρουργικές τεχνικές και μεγάλη εμπειρία, αλλά και πάλι υπάρχει η πιθανότητα η επέμβαση να μην είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί λαπαροσκοπικά και να χρειαστεί μετατροπή σε ανοιχτή επέμβαση.

Γι’ αυτό το λόγο κρίνεται σκόπιμη η όσο το δυνατόν συντομότερη αποκατάσταση μιας μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης, καθώς με το πέρας του χρόνου και την διάσταση των μυών η επέμβαση γίνεται όλο και πιο δύσκολη.