Ποια είναι η ανατομία – φυσιολογία του υπερθυρεοειδισμού;
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ο μεγαλύτερος ενδοκρινής αδένας του ανθρώπινου οργανισμού. Βρίσκεται στην πρόσθια επιφάνεια του τραχήλου και έχει το σχήμα ασπίδας (θυρεός = ασπίδα). Ο θυρεοειδής συλλέγει στα κύτταρά του το ιώδιο του οργανισμού και το χρησιμοποιεί για να συνθέσει, να αποθηκεύσει και να εκκρίνει τις θυρεοειδικές ορμόνες: την Τ4 (ή θυροξίνη) και την Τ3 (ή τριιωδοθυρονίνη). Το 80% της Τ3 παράγεται εκτός του αδένα, από μετατροπή της Τ4 σε Τ3 στην κυκλοφορία.
Οι θυρεοειδικές ορμόνες παίζουν κριτικό ρόλο στη σωματική και νοητική ανάπτυξη των εμβρύων, ενώ στον ενήλικα πρακτικά ρυθμίζουν τη λειτουργία κάθε οργάνου, κάθε συστήματος και εν γένει το σύνολο του μεταβολισμού. Τα επίπεδα των Τ3 και Τ4 ρυθμίζονται μέσα σε στενά φυσιολογικά πλαίσια, μέσω των ορμονών TSH και TRH.
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς εκδηλώνονται είτε ως λειτουργική διαταραχή (υπερ-υποθυρεοειδισμός) είτε ως ψηλαφητό μόρφωμα (διόγκωση ολόκληρου του αδένα, που καλείται βρογχοκήλη, ή εμφάνιση μεμονωμένων διογκώσεων-όζων). Ανάλογη με την κλινική εικόνα είναι και η διαγνωστική προσέγγιση του ασθενούς, η οποία μπορεί να περιοριστεί σε απλές εργαστηριακές εξετάσεις ή να επεκταθεί σε εξειδικευμένο έλεγχο (πχ σπινθηρογράφημα, παρακέντηση κλπ).